0

فواید بربرین چیست؟

بربرین چیست

فواید بربرین چیست؟ بربرین در طب سنتی چین دارای قدمت بسیار طولانی است و برای درمان بیماری‌ها از آن استفاده می‌شد. این ماده به عنوان یک عامل ضد التهاب و ضد میکروب استفاده می‌شود. بربرین در ریشه، برگ، ساقه و شاخه‌های برخی گیاهان مانند زرشک وجود دارد. این ماده بیشتر در کنترل قند خون کاربرد دارد اما در موارد دیگری نیز استفاده می‌شود که در ادامه به تعدادی از مهم‌ترین آن‌ها اشاره می‌گردد.

کاهش قند خون

بربرین مقاومت در برابر انسولین است و همچنین سطح گلوکز را در بدن افراد مبتلا به دیابت کاهش می‌دهد و باعث کاهش قند خون می‌شود.

توجه: افرادی که قند خون پایین دارند باید از مصرف بربرین اجتناب کنند.

یکی از مطالعات روی افراد مبتلا به دیابت نشان داد کسانی که روزانه یک گرم بربرین مصرف می‌کنند، قند خون ناشتای آن‌ها تا 20 درصد کاهش یافته است.

کاهش کلسترول

بربرین با مهار آنزیمی به نام PCSK9، کلسترول را نیز کاهش دهد، که اجازه می‌دهد کلسترول LDL بیشتری از خون شما حذف شود.

این ماده یک عامل کاهش دهنده [چربی] مؤثر در افرادی است که سطح کلسترول خون بالایی دارند؛ از این رو باعث کاهش وزن نیز می‌گردد.

چه کسانی نباید بربرین مصرف کنند؟

به طور کلی، ایده خوبی است که قبل از شروع هر نوع مکمل جدیدی با پزشک خود مشورت کنید، به خصوص اگر باردار یا در دوران شیردهی هستید و یا فشار خون بالا یا دیابت دارید.

هر فردی که سیکلوسپورین مصرف می‌کند نباید بربرین استفاده کند، زیرا بربرین می‌تواند اثرات و عوارض جانبی این دارو را افزایش دهد. علاوه بر این، افرادی که هیپوگلیسمی (افت قند خون) دارند نیز باید از مصرف بربرین اجتناب کنند.

آیا مصرف بربرین بی خطر است؟

برخی از عوارض جانبی بربرین عمدتاً علائم گوارشی مانند تهوع، درد شکم، نفخ، یبوست یا اسهال گزارش شده است.

عوارض بربرین

به طور کلی، در صورتی که بربرین را به رژیم غذایی خود اضافه کنید، مشکلی وجود نخواهد داشت. شایع‌ترین عوارض جانبی بربرین شامل درد شکم، یبوست، اسهال، حالت تهوع و استفراغ است. افرادی که باردار یا شیرده هستند نباید از بربرین استفاده کنند و نباید به نوزادان نیز داده شود. بربرین می‌تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن زردی در نوزادان شود و منجر به یک مشکل تهدید کننده به نام کرنیکتروس نیز گردد.

چه غذاهایی سرشار از بربرین هستند؟

بربرین در برخی از گیاهان مانند زرشک موجود است. این ماده را می‌توان به‌طور طبیعی در ساقه، پوست و ریشه گیاه زرشک یافت؛ همچنین زردچوبه نیز حاوی مقداری از این ماده است.

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *